Κινητό τραπέζι από το συνηθισμένο

Έχετε μια αρκετά επιτυχημένη έπιπλα κουζίνας, η οποία συνήθως στέκεται στη γωνία - δεν ενοχλεί κανέναν. Όταν φτάνουν οι επισκέπτες, ή είναι καιρός να τρώνε όλη η οικογένεια, αρχίζετε να την μεταφέρετε σε ένα βολικό μέρος. Ένα ακόμα πιο εξωτικό πρόβλημα: να βάλει κανείς έναν καναπέ, πρέπει να βρεθεί στο κέντρο της αίθουσας και συχνά πρέπει να γίνει από ένα και συχνά από μια γυναίκα. Και έτσι επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 1 φορά την ημέρα - ένα τυπικό πρόβλημα των πιο μαζικών, μικρών διαμερισμάτων.
Για να διευκολυνθεί το έργο της μετακίνησης επίπλων και άλλων συσκευών, προτείνω μια μικρή αναβάθμιση. Τοποθετούμε τους τροχούς σε δύο στηρίγματα. Γιατί δύο, όχι όλα; Για σταθερότητα όταν χρησιμοποιείται. Κλίνει, κάθεται σε έπιπλα με τέσσερις τροχούς, θα το μετακινήσουμε, σε δύο - θα παραμείνει στη θέση του, και θα είναι πολύ πιο βολικό να το μετακινήσετε. Εκτός από την ευκολία, το πατινάζ επίπλων κρατά τα χαλιά και τα δάπεδα από την τριβή. Το τραπέζι, ειδικά το συρόμενο, από την καταστροφή: παίρνοντας το καπάκι και όχι στο πλαίσιο του τραπεζιού, το καπάκι μπορεί να αποκοπεί με απότομη άνοδο. Αυτές οι σκέψεις οδήγησαν στον εκσυγχρονισμό του πίνακα.
Θα καταγράψουμε σταδιακά τα βασικά σημεία.
1. Πρώτα έχουμε ένα τραπέζι.
Πρέπει να σηκώσετε ένα ζευγάρι πανομοιότυπων τροχών, είναι καλύτερα προσαρμοσμένες από μια καρέκλα, είναι εύκολο να το αγοράσετε σε μια αγορά ψύλλων ή σε ένα εξειδικευμένο κατάστημα.
2. Γυρίστε το τραπέζι πάνω. Μετρούμε το ύψος του τροχού στο ράφι συναρμολόγησης.
Κόψτε τα πόδια του τραπεζιού στη μία πλευρά στο μετρημένο ύψος + 3mm.
3. Μετρήστε το πλάτος και το μήκος του στηρίγματος στη θέση της τομής.
4. Δημιουργούμε ένα στήριγμα στήριξης από χάλυβα 2-3 χιλ. Που καλύπτει πλήρως το πόδι, επαρκές για την τοποθέτηση του τροχού.
Σε αυτό, τρυπάμε τρύπες για την τοποθέτηση στο πόδι, με διάμετρο όχι μεγαλύτερο από 4 mm, και μια τρύπα προσγείωσης για τον τροχό.
5. Το πόδι του τραπεζιού είναι ένα αρκετά συμπαγές ξύλο. Ωστόσο, δεν πρέπει να το διακινδυνεύσετε και να κόψετε το δέντρο όταν σφίγγετε τις βίδες. Συνδέστε το στήριγμα με τον σταθερό τροχό στο κάθισμα, σημειώστε τα κέντρα των οπών στερέωσης. Μετρήστε επαρκές μήκος, κόψτε τις βίδες ανάλογα με τις ανάγκες.
Τρυπήστε μια τρύπα με διάμετρο 3/4 βίδας για να επισημάνετε το μήκος της βίδας.
6. Επεξεργαζόμαστε τα σημεία κοπής με ένα αρχείο, αφαιρέστε τα φτερά στο δέντρο, γύρω από τις άκρες για μια πιο άνετη εφαρμογή του βραχίονα.
7. Για άλλη μια φορά, ελέγξουμε τη στεγανότητα της τοποθέτησης του συγκροτήματος βραχίονα, αν όλα είναι καλά, προχωρούμε στην επεξεργασία της θέσης κοπής με οποιοδήποτε βερνίκι ή βαφή. Προσοχή! Μην αφήνετε το βερνίκι ή τη βαφή να στάξει κάτω από την επιφάνεια κοπής.
8. Τελικά στερεώστε τον τροχό με παξιμάδι, αντεπιστροφής για την αξιοπιστία.
9. Συνδέουμε όλα τα στηρίγματα στα προετοιμασμένα πόδια, πραγματοποιούμε «δοκιμές στη θάλασσα».
Κατά τη λειτουργία των εκσυγχρονισμένων επίπλων, θα αποκαλυφθεί ένα σημαντικό μειονέκτημα - ο κίνδυνος τραυματισμού του μεταλλικού βραχίονα, οι αιχμηρές γωνίες του. Το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί δίνοντας στρογγυλεμένα σχήματα στα προεξέχοντα μέρη. Είναι εύκολο να δημιουργήσετε ένα μύλο, αν όχι, να εργαστείτε με ένα αρχείο. Το πρόβλημα δεν λύνεται εντελώς, το προεξέχον τμήμα του μετάλλου παραμένει επικίνδυνο. Είναι καλύτερο να τοποθετήσετε ένα πλαστικό προφίλ σε ένα ορθογώνιο βραχίονα, να το κόψετε από παιδικό παιχνίδι, να το λυγίσετε σε ένα φύλλο πλαστικού με ένα βιομηχανικό στεγνωτήρα μαλλιών.

Δείτε το βίντεο: Τι να ΜΗΝ κάνεις όταν κάποια φοράει κοντό σορτσάκι (Νοέμβριος 2024).