ΣΤΕΓΝΩΤΉΡΙΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΏΝ ΑΠΌ ΥΛΙΚΆ ΣΤΟ ΧΈΡΙ

Send

Για την αποτελεσματική ξήρανση των παπουτσιών, είναι απαραίτητη μια σταθερή εισροή θερμότερου και επομένως λιγότερο υγρού αέρα από τον περιβάλλοντα αέρα. Σύμφωνα με αυτή την αρχή, ο προτεινόμενος στεγνωτήρας λειτουργεί, το σχήμα του οποίου φαίνεται στο Σχ. 1. Ως στοιχεία θέρμανσης χρησιμοποιούνται αντιστάσεις R1-R12. Ένας ανεμιστήρας τους φυσάει και ο θερμαινόμενος αέρας εισέρχεται στα παπούτσια μέσω των αεραγωγών.

Η τάση τροφοδοσίας στον κινητήρα DC M1 του ανεμιστήρα τροφοδοτείται μέσω της γέφυρας ανορθωτή VD1-VD4, έτσι ώστε η συσκευή να μπορεί να τροφοδοτείται από πηγή άμεσου και εναλλασσόμενου ρεύματος (στην τελευταία περίπτωση, ο πυκνωτής C1 εξομαλύνει την κυμάτωση της ανορθωμένης τάσης).

Δομικά, ο ξηραντήρας αποτελείται από ένα θάλαμο θέρμανσης και δύο αγωγούς αέρα που εισάγονται στα παπούτσια. Ο θάλαμος θέρμανσης είναι κατασκευασμένος από πλαστικό κουτί σύνδεσης 100x100x35 mm, σχεδιασμένο για ηλεκτρική καλωδίωση. Μια οπή με διάμετρο 70 mm κόβεται στο κάλυμμα και ένας ανεμιστήρας είναι στερεωμένος από έξω από τη μονάδα τροφοδοσίας ενός προσωπικού υπολογιστή (εικόνα 2) και ένα βύσμα οργάνου με δύο ακίδες για τη σύνδεση μιας πηγή ρεύματος. Ο ανεμιστήρας είναι εγκατεστημένος έτσι ώστε να αντλεί αέρα μέσα στο κουτί. Στην πίσω πλευρά του καλύμματος (εικόνα 3), τα υπόλοιπα στοιχεία είναι τοποθετημένα: αντιστάσεις R1-R12 - πάνω από την οπή του ανεμιστήρα (για να φυσήξει αέρας) και τις διόδους VD1-VD4, τον πυκνωτή C1 και την αντίσταση R13 - δίπλα στο τοίχωμα του καλύμματος η απόδοσή τους πρέπει κατά προτίμηση να στερεώνεται με κόλλα θερμής τήξης).

Τα ανοίγματα για τους αεραγωγούς κόβονται στο πλευρικό τοίχωμα του περιβλήματος. Είναι βολικό να χρησιμοποιείτε πλαστικούς (μη ενισχυμένους) αγωγούς νερού με εσωτερική διάμετρο 3/4 ίντσες (19 mm). Μπορούν εύκολα να μεταποιηθούν με απλά εργαλεία, και όταν θερμαίνονται, μπορούν να παραμορφωθούν (λυγισμένα). Κόβοντας δύο κενά με το επιθυμητό μήκος. στο ένα άκρο του καθενός με κοφτερό μαχαίρι, κόβεται μέχρι περίπου τη μισή διάμετρο και σε απόσταση περίπου 60 mm το ένα από το άλλο, τρυπώνονται δύο οπές για τη στερέωση των κοχλιών.

Στη συνέχεια, έχοντας τρυπηθεί τις ίδιες οπές στο κάτω μέρος του κιβωτίου, οι αεραγωγοί είναι στερεωμένοι σε αυτό με βίδες και παξιμάδια Μ3 (Εικ. 4). Τα αντίθετα άκρα τους μετά από θέρμανση σε μια αερίου (ή ηλεκτρική) σόμπα μπορούν να κάμπτονται στην επιθυμητή γωνία. Για μια καλύτερη και πιο ομοιόμορφη έξοδο αέρα, συνιστάται να τρυπήσετε αρκετές τρύπες με διάμετρο 4 ... 5 mm στα τοιχώματα του σωλήνα. Η εμφάνιση του στεγνωτήρα στη θέση εργασίας φαίνεται στο Σχ. 5.

Στο στεγνωτήριο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντιστάτες C2-23, MLT με απορροφημένη ισχύ 2 W και πυκνωτή οξείδιο K50-35 ή παρόμοιο εισαγόμενο. διόδους - κάθε ανορθωτής μικρού μεγέθους με συνεχές ρεύμα τουλάχιστον 200 mA και αντίστροφη τάση τουλάχιστον 50 V (είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί έτοιμο μπλοκ ανορθωτή, για παράδειγμα KTs407A). Η πηγή ισχύος, όπως αναφέρθηκε, είναι άμεσο ή εναλλασσόμενο ρεύμα με τάση εξόδου 12 ... 14 V σε ρεύμα φορτίου τουλάχιστον 3,5 Α. Κατάλληλο, για παράδειγμα, μια τροφοδοσία από έναν προσωπικό υπολογιστή ή έναν μετασχηματιστή βηματισμού (220/12 V) για λαμπτήρες αλογόνου. Η ταχύτητα του ανεμιστήρα ρυθμίζεται από την επιλογή της αντίστασης R13 (δεν πρέπει να ρυθμίζεται όσο το δυνατόν υψηλότερα, καθώς αυτό θα οδηγήσει σε μείωση της θερμοκρασίας του παρεχόμενου αέρα).

Μια περαιτέρω εξέλιξη της συσκευής μπορεί να είναι η αυτοματοποίηση της διεργασίας ξήρανσης, για παράδειγμα, η εισαγωγή ενός συστήματος ελέγχου θερμοκρασίας ή ενός χρονοδιακόπτη που απενεργοποιεί το στεγνωτήριο μετά από ένα καθορισμένο χρόνο.

Πηγή: Ραδιόφωνο 9'2008

Send