ΚΡΎΣΤΑΛΛΟΙ ΟΞΙΚΟΎ ΧΑΛΚΟΎ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ

Send

Καλησπέρα Σίγουρα έχετε ακούσει για την αύξηση των κρυστάλλων στο σπίτι από διάφορα είδη αντιδραστηρίων: σίδηρος ή θειικός χαλκός, χλωριούχο νάτριο, κιτρικό οξύ. Το χρώμα του κρυστάλλου εξαρτάται από το αντιδραστήριο. Αυτή τη φορά θα μεγαλώσουμε όμορφους μαύρους κρυστάλλους από οξικό χαλκό.

Αλλά πρώτα, ας πάρουμε το ίδιο το οξικό χαλκό (και οι κρύσταλλοι μας θα αναπτυχθούν στην προκύπτουσα λύση).

Θα χρειαστεί

Έτσι, χρειαζόμαστε:

Ο θειικός χαλκός είναι ένα λίπασμα που πωλείται σε καταστήματα για εξοχικό σπίτι.
Σόδα ψησίματος και ξίδι 9% - μπορεί να βρεθεί στο κατάστημα παντοπωλείων.
Αποσταγμένο νερό - σε κατάστημα υλικού.

Θα χρειαστούμε επίσης επιτραπέζια σκεύη μιας χρήσης: κύπελλα, κουτάλια και διάφορα φίλτρα: καφέ ή, κατά προτίμηση, χημικά.

Απόκτηση κρυστάλλων από οξικό χαλκό

Αρχικά, παρασκευάστε ένα διάλυμα θειικού χαλκού. Ρίξτε στο κάτω μέρος ενός ποτηριού υαλορίου:

Και γεμίστε με αποσταγμένο νερό στα μισά. Αναδεύστε μέχρι να διαλυθεί πλήρως η ουσία.

Τώρα σε μικρές μερίδες (διαφάνειες στην άκρη του κουταλιού) προσθέστε σόδα. Αμέσως μετά την προσθήκη, θα πρέπει να καλύψετε το γυαλί με μια πετσέτα, επειδή ως αποτέλεσμα της αντίδρασης, απελευθερώνονται φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες φέρουν σωματίδια του διαλύματος. Η εξίσωση αντίδρασης παρουσιάζεται παρακάτω.

Και έτσι ξεσπούσε η λύση:

Όταν το διοξείδιο του άνθρακα παύει να απελευθερώνεται, σταματήστε να προσθέτετε σόδα και αφήστε το διάλυμα να καθιζάνει για μικρό χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα, ένα διαφανές στρώμα διαλύματος σχηματίζεται από πάνω:

Στη συνέχεια ρίχνουμε το υγρό σε ένα άλλο φλιτζάνι (δεν το χρειαζόμαστε) και πλένουμε το ίζημα του κύριου ανθρακικού χαλκού. Για να γίνει αυτό, προσθέστε λίγο απεσταγμένο νερό σε αυτό, αναμείξτε, αφήστε το να σταθεί και να αποστραγγίσει το υγρό. Αυτή η διαδικασία πρέπει να επαναλαμβάνεται δύο έως τρεις φορές.
Στη συνέχεια, προσθέτουμε απεσταγμένο νερό στην ουσία και περάστε το διάλυμα μέσω του φίλτρου: πρέπει να συλλέξουμε το ίζημα.
Μόλις φιλτραριστούμε το ίζημα, πρέπει να το πλένουμε μερικές φορές στο φίλτρο. Για να γίνει αυτό, προσθέστε νερό εκεί και ανακατέψτε λίγο.

Στη συνέχεια, απευθείας με το φίλτρο, τοποθετήστε το ίζημα σε μια χαρτοπετσέτα, ώστε να στεγνώσει λίγο.

Όταν το ίζημα στεγνώσει, μεταφέρετε το σε ένα νέο φλιτζάνι. Στη συνέχεια, χρειαζόμαστε ξύδι. Προστίθεται στο διάλυμα σε μικρές ποσότητες μέχρι να διαλυθεί όλο το ίζημα.
Εξίσωση αντίδρασης:

Η λύση γίνεται σκούρο μπλε.

Το ίζημα, όπως ο οξικός χαλκός, έχει μάλλον χαμηλή διαλυτότητα, εξαιτίας του οποίου δεν διαλύεται πολύ όταν προστίθεται ξίδι. Όταν το ίζημα διαλύεται, διηθείται το διάλυμα.
Το φιλτραρισμένο διάλυμα έχει ένα όμορφο σκούρο μπλε χρώμα.

Αφήνουμε τη λύση που προκύπτει για μια εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα αρχίσουν να σχηματίζονται μικρά κρύσταλλα.

Μετά από μια εβδομάδα, χύστε το διάλυμα σε άλλο κύπελλο, ρίξτε τους κρυστάλλους στον πυθμένα πάνω σε μια πετσέτα.

Επιλέγουμε αυτό που μας αρέσει περισσότερο και το συνδέουμε με τη γραμμή αλιείας. Βυθίστε στη λύση για να αναπτυχθεί. Τώρα μένει μόνο να περιμένουμε. Κάθε εβδομάδα, το διάλυμα πρέπει να χύνεται σε ένα νέο ποτήρι έτσι ώστε το κρυσταλλικό να μεγαλώνει με τη μέγιστη ταχύτητα.

Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, η γραμμή αλιείας είναι επίσης υπερτιμημένη με κρυστάλλους, οι οποίοι πρέπει να απορριφθούν. Μόνο αυτό πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, ώστε να μην βλάψει το κύριο κρύσταλλο.
Σε αυτό το άρθρο μου έληξε. Καλή τύχη σε όλους στην επανάληψη!

Send