Σπιτική από αποκόμματα κουτιών

Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης του επόμενου τοπικού δικτύου υπολογιστών, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, σχηματίστηκε ένα σωρό κομμάτια πλαστικών κιβωτίων (Σχήμα 1).

Το Σχ. 1

Μπορείτε, φυσικά, να τα συλλέξετε και με κάποιο τρόπο να τα χρησιμοποιήσετε την επόμενη φορά. Αλλά ... Πρώτον, πότε θα είναι - αυτή την επόμενη φορά; Δεύτερον, τότε ίσως απαιτούνται κιβώτια με τελείως διαφορετικά μεγέθη. Και τέλος, τρίτον, πού πρέπει να αποθηκεύσετε αυτά τα απορρίμματα, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται; ... Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις υποδηλώνει: είναι απαραίτητο να "δημιουργήσει" κάτι χρήσιμο από αυτούς ...

Η προσοχή μου από αυτή την άποψη - δεν ξέρω γιατί ο ίδιος - προσέλκυσε πρωτίστως το κουτί που φαίνεται στο Σχήμα 2. Τα πιλήματα με το τετράγωνο προφίλ τους, τα πιλήματα στέγης με αρκετά υψηλή ακαμψία (άλλα είχαν πολύ λεπτά, κάποιους "λεπτά" τοίχους) αυτό. Άνοιξε το κιβώτιο (Εικ. 3), μέτρησε τη βάση και το καπάκι.

Το Σχ. 2 Εικ. 3

Η απόφαση ήρθε όταν σκέφτηκε ότι "κολλήσει" ένα κιβώτιο από το δίσκο λέιζερ που ήταν στο χέρι στη βάση του κιβωτίου. Εισήλθε αρκετά σφιχτά, σαν να φτιάχτηκε ακριβώς στο μέγεθος, και παρέμεινε στο τραπέζι με τη βάση του κιβωτίου (Εικ. 4). Και αν δοκιμάσετε δύο λεπτά κουτιά; Το αποτέλεσμα (σχήμα 5) είναι το ίδιο! Με τους δίσκους σε χαρτί φακέλους, όλα είναι πολύ απλούστερα. Τοποθετούνται σφιχτά στη βάση (χωρίς κίνδυνο καταστροφής του φακέλου!) Από τα κομμάτια 7-8 (Εικόνα 6).

Το Σχ. 4 Σχ. 5 Εικ. 6

Όπως λέει η λέξη σε τέτοιες περιπτώσεις: "Eureka!"

Αλλά τι γίνεται αν κάνετε ράφι ή όχι για δίσκους; Τώρα, τελικά, θα είναι δυνατή η ταξινόμηση των δίσκων που είναι αποθηκευμένες σε στοίβες (Εικ. 7) και εύκολα θα φτάσουμε στη δεξιά αυτή τη στιγμή, χωρίς να διακινδυνεύουμε να "γεμίσουμε" τη στοίβα όταν αφαιρούμε το χαμηλότερο κουτί ή φάκελο.

Το Σχ. 7

Φυσικά, μπορούν να αντιταχθούν ότι για αυτό ένα αρκετά ευρύ ποικιλία από μια ευρεία ποικιλία σχεδίων παρουσιάζεται στα καταστήματα. Αλλά, πρώτον, μακριά από παντού μπορούν να αγοραστούν, δεύτερον, οι τιμές αυτών των προϊόντων (κατά τη γνώμη μου) είναι πολύ υψηλές και, τέλος, και τρίτον - και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα - είναι πολύ πιο ευχάριστο να χρησιμοποιήσεις κάτι που το κάνετε μόνοι σας!

Ας ξεκινήσουμε!

Για εργασία, χρειαζόμαστε (Εικ. 8):

- Superglue "502 CYANOACRYLATE ADHESIVE" ή παρόμοια (1).

- αλκοόλη (2) ·

- ένα σιαγόνα (3).

- πλευρικές πένσες κοπής (4).

- υπάλληλο γραφείου (5).

- κιβώτιο κεφαλής (κατά προτίμηση!) (σχήμα 9).

Το Σχ. 8 Εικ. 9

Κατ 'αρχάς, χρησιμοποιώντας κόφτες (ή καλύτερα, κουτί με κιθάρα), κόβουμε τις βάσεις σε λωρίδες των 12 cm το καθένα. Το πλάτος του τυποποιημένου κιβωτίου για δίσκους είναι 14 εκ. Οι βάσεις κόβονται βραχύτερα από τα κιβώτια έτσι ώστε τα κιβώτια στο ράφι να προεξέχουν λίγο και μπορούν να τραβηχτούν έξω από το κουτάκι από το κάτω μέρος. Αλλά - αυτό είναι θέμα γεύσης. Οι λωρίδες μπορούν να κοπούν κατά μήκος του κουτιού. Αφού κόψουμε τον απαιτούμενο αριθμό ταινιών, επεξεργαζόμαστε τις θέσεις των τεμαχίων με ένα μαχαίρι γραφείου και με κόμπους για να αφαιρέσετε τα φτερά και τις αιχμηρές άκρες και γωνίες. Κάνοντας τις λωρίδες μαζί, καθορίζουμε το πλάτος του μελλοντικού ράφι.

Τώρα, χρησιμοποιώντας το κιβώτιο κεφαλής (ή τρίγωνο έλξης), από τα καλύμματα του περιβλήματος κόβουμε τις λεπτομέρειες της βάσης του ράφι έτσι (Εικ. 10, θέση 1) έτσι ώστε οι φέτες να είναι υπό γωνία 45 μοιρών (θέση 2). Καθαρίζουμε και απολιπαίνουμε τους χώρους κόλλησης με βαμβακερό στυλεό βουτηγμένο σε αλκοόλη και κόβουμε τη βάση του ραφιού από το καπάκι του κουτιού. Για ακριβέστερη στερέωση των αρθρώσεων, μπορούν να εισαχθούν στα αρθρώματα των εξαρτημάτων προ-κομμένα κομμάτια της βάσης του κουτιού μήκους 2-3 cm. Αφού η βάση του ράφι είναι έτοιμη, είναι απαραίτητο να καθαριστεί, να απολιπανθεί και οι λωρίδες κοπής και να κολλήσουν οι ταινίες στη βάση κοντά στην άλλη (Εικ. 11). Για να στερεώσετε το προκύπτον ράφι στον τοίχο στη βάση του σε δύο μέρη (περίπου το 1/4 του μήκους από τις δύο άκρες), δημιουργήστε τρύπες.

Το Σχ. 10

Το Σχ. 11

Δεδομένου ότι η προκύπτουσα δομή προβόλου μπορεί να μην υποστηρίζει το βάρος των δίσκων ή να σπάσει κατά τη χρήση, είναι απαραίτητο να γίνονται στάσεις από τα καλύμματα του περιβλήματος (Εικ. 12).

Το Σχ. 12

Τα άκρα των στάσεων κόβονται σε γωνία 45 μοιρών και το "πέταλο" με την οπή στερέωσης (μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί με οποιοδήποτε οξύ εργαλείο) κάμπτεται με θέρμανση κατά μήκος της γραμμής αναδίπλωσης με ένα συγκολλητικό σίδερο ή πάνω από μια ανοικτή φωτιά. Για να στερεώσετε τις στάσεις στο ράφι, είναι απαραίτητο να κολλήσετε δύο λωρίδες της βάσης του κιβωτίου από την πλευρά της βάσης (Εικ. 10, θέση 3). Οι στάσεις απλώς πιέζονται σταθερά στις βάσεις αυτές χωρίς πρόσθετη στερέωση και συνδέονται στον τοίχο με βίδες.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα αρκετά ωραίο ράφι (εικ. 13) για την αποθήκευση δίσκων λέιζερ, η κατασκευή των οποίων διήρκεσε λίγο περισσότερο από μία ώρα.

Το Σχ. 13

Σημειώνω ότι στην κατασκευή του χρησιμοποιείται κυρίως η βάση του κιβωτίου (στην Εικόνα 2-6 είναι μπλε). Και τι να κάνει με το κουτί "που παραμένει εκτός εργασίας" καλύπτει; Από αυτούς είναι δυνατό να κάνουμε κάτι όχι για δίσκους. Μετά από όλα, δεν θα χωρέσουν όλοι οι δίσκοι σε ένα ράφι! Το πλάτος του καπακιού του κουτιού (Εικ. 3) σας επιτρέπει να τοποθετήσετε τα ίδια κουτιά και φακέλους των φραγμών λέιζερ σε αυτό, αλλά μπορείτε να το κάνετε εντελώς ελεύθερα, χωρίς προσπάθεια.

Για να δημιουργήσετε μια βιβλιοθήκη, είναι απαραίτητο να κόψετε λωρίδες από τα καπάκια των κιβωτίων στο ίδιο μήκος - 12 cm. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι σε αυτή την περίπτωση, για κάθε κιβώτιο (ή ένα ζευγάρι των λεπτών κουτιών) είναι απαραίτητο να έχετε δύο λωρίδες. Τοποθετώντας τις μισές κομμένες λωρίδες μαζί και ευθυγραμμίζοντας τις άκρες, κολλήστε το μεταξύ τους με πλευρικές επιφάνειες. Δύο ράφια τοίχου είναι έτοιμα. Παραμένει, για παράδειγμα, ένα φύλλο από πλεξιγκλάς ή άλλο κατάλληλο υλικό, για να φτιάξει το πίσω τοίχωμα, για να κολλήσει δύο πλευρικά τοιχώματα, παρατηρώντας παράλληλα ότι είναι παράλληλα και απόσταση ίση με λίγο μεγαλύτερο από το ύψος του κιβωτίου (13 cm). Κόψτε δύο πλαστικές λωρίδες στο μπροστινό μέρος (πάνω και κάτω) (δείτε Εικ. 14-16), οι οποίες θα εξασφαλίσουν παράλληλους τοίχους και θα δώσουν την ακαμψία της δομής. Πρόσθεσα επίσης τους πλευρικούς και τους πίσω τοίχους με την κόλληση πλαστικών γωνιών που άφησαν πάνω από προηγούμενες χειροτεχνίες. Από το κατώτατο σημείο έως το σημείο που δεν μπορείτε να κολλήσετε επίσης ένα ορθογώνιο από πλεξιγκλάς, στο οποίο, με τη σειρά του, κόλλησε τα πόδια. Τα καπάκια από πλαστικά μπουκάλια, από σωλήνες οδοντόκρεμας ή κρέμες κ.λπ. μπορούν να χρησιμεύσουν ως πόδια. Περιορίστηκα να κολλήσω δύο λωρίδες από κάτω, κομμένες από τα καπάκια των κιβωτίων (είναι ορατές στο σχήμα 15). Χρησιμεύουν επίσης ως τα πόδια της.

Αυτό που πήρα φαίνεται στις Εικόνες 14-16.

Το Σχ. 14 Εικ. 15 Εικ. 16

P.S. Τα πλαστικά κιβώτια είναι τόσο τεχνολογικά προηγμένα και γόνιμα υλικά για χειροτεχνίες που από αυτά - αν μετακινήσετε το μυαλό σας - μπορείτε να δημιουργήσετε μια ποικιλία από χρήσιμα σπιτικά προϊόντα. Για παράδειγμα, όταν ήταν απαραίτητο να εγκαταστήσετε το HUB σε ένα μικρό εντελώς άδειο ντουλάπι (μην το αφήνετε στο πάτωμα!), Ένα ράφι κατασκευάστηκε πολύ γρήγορα από απορρίμματα κιβωτίων (Εικ. 17), στα οποία το HUB έχει ξεκουραστεί ειρηνικά για 5 χρόνια τώρα ...

Το Σχ. 17