ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΓΩΝΊΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΌΛΛΗΣΗ

Send

Κατά τη συγκόλληση, υπάρχουν στιγμές που είναι απαραίτητο να αρπάξετε ταυτόχρονα το τμήμα και να το κρατήσετε σε μια συγκεκριμένη γωνία. Για μια τέτοια εργασία, χρειάζονται δύο άτομα ή ένα ειδικό εργαλείο. Ο συνηθέστερα χρησιμοποιούμενος σφιγκτήρας. Με τη βοήθειά του, ρυθμίστε το σύνολο των εξαρτημάτων στη σωστή θέση. Ωστόσο, ο σφιγκτήρας έχει ένα σωρό μειονεκτήματα. Επομένως, χρειάζεστε μια ειδική μαγνητική θήκη που θα σας βοηθήσει να εκτελέσετε αυτό το έργο γρήγορα και χωρίς περιττό πρόβλημα.

Πλεονεκτήματα μιας μαγνητικής γωνίας συγκόλλησης

Μπορεί να κρατήσει και τα δύο μεταλλικά μέρη, τα οποία απελευθερώνουν τα χέρια σας για να κάνουν την κύρια δουλειά.
Δεν εμποδίζει την πρόσβαση στη διασταύρωση, γεγονός που το καθιστά καλύτερο από έναν σφιγκτήρα.
Σας επιτρέπει να δημιουργήσετε διάφορες επιλογές γωνιών.
Εύκολο στη χρήση.
Δεν απαιτεί μεγάλες δαπάνες για την κατασκευή.

Η διαδικασία κατασκευής μιας μαγνητικής γωνίας

Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα μαγνητικό δίσκο με διάμετρο ~ 15 cm και εσωτερική διάμετρο ~ 5 cm.Είναι επίσης απαραίτητο να έχουμε τετράγωνα από φύλλο μετάλλου πάχους 3 mm με πλευρά 20 cm Είναι πολύ σημαντικό οι πλευρές της πλατείας να είναι τέλεια ομοιόμορφες. Είναι επιθυμητό ο πάχος του μαγνήτη να μην υπερβαίνει το υλικό που χρησιμοποιείται περισσότερο στην εργασία. Η καλύτερη επιλογή είναι 1-1,5 cm.

Τοποθετούμε τον μαγνήτη στο κέντρο της πλατείας και το περιστρέφουμε με ένα δείκτη για να δημιουργήσουμε μια σήμανση. Στη συνέχεια, εφαρμόζουμε τις γραμμές κοπής στο μέταλλο, οι οποίες πρέπει να γίνουν για να δημιουργήσουμε ένα μοτίβο.

Σφίγγουμε το τεμάχιο εργασίας σε μια βέργα και με τη βοήθεια του στροβίλου κόβουμε τα πλεονάζοντα στοιχεία.

Εφαρμόζουμε το προκύπτον κομμάτι στο δεύτερο τετράγωνο για να κυκλώσουμε τα περιγράμματα του. Στη συνέχεια, αφαιρούμε επίσης την περίσσεια από αυτήν με έναν στρόβιλο.

Συνδέουμε τα δύο παραγόμενα τεμάχια μαζί και τα αρπάξουμε με συγκόλληση. Τώρα μπορούμε να εκτελέσουμε μία λειτουργία, αμέσως σε δύο μέρη.
Στη συνέχεια, χρειαζόμαστε δύο βιδωτές συνδέσεις. Τοποθετούμε ένα μαγνήτη στο τεμάχιο εργασίας, το εφαρμόζουμε στο προηγουμένως καθορισμένο μέρος. Στη συνέχεια διανέμεται η ζεύξη γύρω από την περίμετρό της, στην ίδια απόσταση μεταξύ τους. Σημειώνουμε τη θέση τους με έναν δείκτη.

Αφαιρούμε τους συνδέσμους. Σημειώνουμε τις οπές στο κέντρο της θέσης των συνδέσμων. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι που αντιστοιχεί στη διάμετρο της οπής στη ζεύξη, δημιουργούμε τρύπες στο κομμάτι μας. Είναι μέσω αυτών ότι οι βίδες για τη στερέωση θα εγκατασταθούν.

Μετά από αυτό, συγκολλούμε ένα κομμάτι σωλήνα στο τεμάχιο εργασίας, με τη διάμετρο της εσωτερικής οπής του μαγνήτη. Το διορθώνουμε σε αυτό το μέρος. Ως αποτέλεσμα, έχουμε ένα κομμάτι που μπορεί να συσφίγγεται στο σφιγκτήρα ενός τόρνου.

Χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι και ένα κόπτη στο μηχάνημα, δημιουργούμε μια οπή ίση με την εσωτερική διάμετρο του μαγνητικού δακτυλίου.

Αφαιρούμε το συγκολλημένο σωλήνα και καθαρίζουμε το τμήμα μας. Ταυτόχρονα, είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσετε τέλεια ομοιόμορφα άκρα, διατηρώντας παράλληλα τη συμμόρφωση με τις γωνίες. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εργαστείτε όχι μόνο με μια μηχανή λείανσης, αλλά και με ένα αρχείο. Κάνουμε ένα είδος εργαλείου μέτρησης, πράγμα που σημαίνει ότι η ακρίβεια του έργου πρέπει να είναι όσο το δυνατόν καλύτερη.

Στο επόμενο βήμα θα χρειαστούμε συζεύξεις και βίδες για αυτούς.

Τα τεμάχια εργασίας αποσυνδέονται και καθαρίζονται. Στη συνέχεια, ένας μαγνήτης και σύνδεσμοι τοποθετούνται σε ένα από αυτά.

Από πάνω, καλύπτονται με ένα δεύτερο κενό, στερεώνοντας τη θέση με βίδες μέσα από τους συνδέσμους, χωρίς όμως να τις σφίγγουν στο τέλος.

Στο τελικό στάδιο, η δομή ευθυγραμμίζεται και ελέγχεται για συμμόρφωση με τις γωνίες. Μόνο σφίξτε τα μπουλόνια. Το μαγνητικό πρότυπο είναι έτοιμο να πάει.