"Μηδέν" και "γη": ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά;

Ιστορικά, συνέβη στη Ρωσική Ομοσπονδία, καθώς και στις γειτονικές χώρες, η αρχή γείωσης χρησιμοποιείται όταν ο ουδέτερος αγωγός συνδέεται με το κύκλωμα γείωσης. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια "νόμιμη" ερώτηση: αν βρίσκονται σε επαφή μεταξύ τους, τότε γιατί να τραβήξει τόσα πολλά καλώδια - αρκεί να διεξάγετε ένα διπλό πυρήνα παντού (φάση και μηδενική γραμμή) και θα είναι δυνατή η γείωση μέσω ενός μηδενικού πυρήνα! Ωστόσο, σε μια τέτοια διατύπωση της ερώτησης, αποκρύπτεται μια τεχνική απόχρωση, η οποία μετατρέπει αυτή τη λύση όχι μόνο σε άχρηστο παιχνίδι, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις σε μια μάλλον επικίνδυνη επιχείρηση.
Για εκείνους που δεν μπορούν να περιμένουν και που τους αρέσει να "κοιτάξουμε πίσω", θα είμαι a priori θα λέω "μυστικό" - η βασική ιδέα είναι όπου το καλώδιο γείωσης συνδέεται με το έδαφος. Η επιλογή σύνδεσης τους απευθείας στην έξοδο, η οποία συνδέει τον αγωγό γείωσης (κίτρινο-πράσινο σύρμα) με το μηδέν (μπλε σύρμα), δεν θα είναι αληθής. Ένα τέτοιο κύκλωμα γείωσης θα έρχεται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις του PUE. Ως αποτέλεσμα, δεν θα υπάρξει προστασία για τους ανθρώπους από ηλεκτροπληξία · επιπλέον, θα προστεθούν ακόμα περισσότερα προβλήματα ασφάλειας.
Στο PUE, χωρίς καμία επιλογή, προδιαγράφεται σαφώς ποιος πρέπει να είναι ο αγωγός γείωσης. Θα πρέπει να είναι ένα συνεχές καλώδιο, χωρίς στοιχεία αποσύνδεσης - ρελέ, ασφάλειες, διακόπτες, αλλά και, ας πούμε, αποσυνδέοντας το ηλεκτρικό καλώδιο από την πρίζα.
Αξίζει να παραβιαστεί αυτή η βασική απαίτηση που ορίζεται στην ΕΜΡ - και η γείωση από την αξιόπιστη προστασία ενός ατόμου από ηλεκτροπληξία μετατρέπεται σε μια άχρηστη μυθοπλασία. Αλλά τα προβλήματα σε αυτό, όπως διδάσκει η θεωρία, και η πρακτική δείχνει, δεν τελειώνουν εκεί! Αν εξακολουθείτε να προσπαθείτε να δώσετε στις συσκευές γείωσης το μηδενικό καλώδιο, τότε δεν αποκλείεται να ενεργοποιηθεί η περίπτωση του ψυγείου, των μικροκυμάτων ή άλλων οικιακών συσκευών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένα ηλεκτρικό ρεύμα ρέει με μια αντίστοιχη πτώση τάσης κατά μήκος ενός μηδενικού σύρματος, η τιμή του οποίου μπορεί να προσδιοριστεί πολλαπλασιάζοντας την ένταση του ρεύματος με τον δείκτη αντίστασης του αγωγού στο διάκενο μεταξύ της μετρούμενης θέσης και του γνήσιου σημείου γείωσης. Επιπλέον, το μέγεθος μιας τέτοιας τάσης μπορεί να χαρακτηριστεί από δεκάδες βολτ, δηλαδή, μπορεί να είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο (στο όριο - θανατηφόρο!).
Απομένει να εξάγονται ορισμένα συμπεράσματα και να δοθεί έμφαση. Ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ "μηδέν" και "γη"; Το γεγονός ότι το ρεύμα ρέει μέσω του ουδέτερου καλωδίου και των διακοπτών είναι συνδεδεμένα με αυτό, είναι τα ίδια μηχανήματα εισόδου. Δηλαδή, εάν θέλουμε να έχουμε "γη" υπό μορφή συνεχούς φλέβας, πρέπει:

• σε πολυώροφα πολυκατοικίες: συνδέστε έναν ειδικό αγωγό γείωσης σε μια ηλεκτρική σήραγγα.
• για ένα μεμονωμένο οικιστικό εξοχικό: το σημείο σύνδεσης θα πρέπει να είναι ένα αυτόματο μηχάνημα εισόδου και συγκεκριμένα το μηδενικό του σύρμα στην είσοδο το οποίο εκτείνεται μέσω του αγωγού αέρα ή του υπόγειου καλωδίου από τον πλησιέστερο προς το σπίτι μετασχηματιστή και η διατομή του μηδενικού σύρματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα τετραγωνικά χιλιοστά για σύρμα χαλκού και 16 mm2 - για πυρήνα αλουμινίου (βλέπε σχετική παράγραφο στο PUE).

Οποιοδήποτε άλλο μέρος πίσω από το εισαγωγικό μηχάνημα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως "έδαφος", επομένως τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο από μεταλλικά ράβδους που σκάφη κοντά στο σπίτι στο σώμα του ίδιου του ηλεκτρικού πίνακα.
Ποτέ μην ξεχνάτε τους κανόνες που ορίζονται στο PES. Σύμφωνα με αυτούς, θα πρέπει να καθοδηγείται από έναν στοιχειώδη, αλλά αληθινό κανόνα: όταν δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι αυτό το συγκεκριμένο καλώδιο είναι "αλεσμένο", μην συνδέετε τίποτα εκτός από μια συσκευή 30 mA υπολειμματικού ρεύματος, η οποία Λειτουργεί άμεσα, σε αντίθεση με έναν διακόπτη. Ο Θεός ξέρει πώς να κρατήσει ασφαλή!