Αγωγός για βιδωτή σύνδεση

Για την τοποθέτηση ξύλινων ακατέργαστων τεμαχίων, χρησιμοποιούνται διάφοροι σύνδεσμοι και συνδετήρες, συμπεριλαμβανομένων καρφιών, πείρων και βιδών. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες σήμερα και η σύνδεση δύο πλακών δεν είναι πρόβλημα. Ωστόσο, η πολυπλοκότητα αποτελείται από επίπεδα μέρη, το πάχος των οποίων είναι ανεπαρκές για αρμούς με αρμούς και οι εξωτερικοί σύνδεσμοι θα είναι πολύ αισθητοί. Για τέτοιες περιπτώσεις, εφευρέθηκε μια μέθοδος σύνδεσης "σε μια κεκλιμένη βίδα".
Η μέθοδος ματίσματος είναι μακρυά από νέα, αλλά η συσκευή που θα εξετάσουμε σήμερα είναι απλή, αξιόπιστη και το πιο σημαντικό - μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας. Θα σας εξοικονομήσει από την ταλαιπωρία της στοχεύοντας με τρυπάνια των διαφόρων calibers με την ακριβή γωνία, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει με το χέρι. Ας αρχίσουμε λοιπόν!

Υλικά, εργαλεία

• Ξύλινο μπλοκ σε τομή - 4,5 cm * 4 cm, μήκος - 8 cm;
• Ένας χαλύβδινος σωλήνας με εσωτερική διάμετρο 8 mm και εξωτερική διάμετρο 10 mm.

Από ένα ηλεκτρικό εργαλείο θα έρθουμε χρήσιμοι:

• Μηχανή γεώτρησης για επιφάνεια εργασίας με τρυπάνι για τρύπες στο εργαλείο (ένα τρυπάνι ή κατσαβίδι είναι επίσης κατάλληλο).
• Jigsaw?
• Μηχανή λείανσης.
• Band Saw?
• Βουλγαρικά (γωνιακός μύλος).

Από ένα εργαλείο χειρός έρχονται βολικοί: μέγγενη, σφιγκτήρες, μοιρογνωμόνιο-τεταρτημόριο ή μοιρογνωμόνιο, γυαλόχαρτο και μεμβράνη με ένα μολύβι.

Δημιουργία αγωγού για λοξές τρύπες

Στο μπάρ-κενό, είναι απαραίτητο να κάνετε πολλές από τις τρύπες εργασίας. Αυτό μπορεί να γίνει σε σταθερή πρέσα ή τρυπάνι. Η διάμετρος των οπών επιλέγεται για την εξωτερική διάμετρο των σωλήνων που θα περάσουν μέσα από αυτές τις οπές.
Στη συνέχεια, ετοιμάζουμε σωλήνες μεταλλικού οδηγού. Απαιτούνται έτσι ώστε το τρυπάνι να μην φουσκώνει τρύπες από μαλακό ξύλο. Τους κόβουμε με ένα μύλο ανάλογα με το μέγεθος του ύψους της ράβδου με περιθώριο 5 mm.
Σκουπίστε τους σωλήνες σε όλη τη διαδρομή με ένα σφυρί. Εάν οι οπές είναι χαλαρές, οι εξωτερικοί σωλήνες μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία με τον ίδιο τροχό κοπής του μύλου (γωνιακός μύλος) ή να τοποθετηθούν σε κόλλα.
Σηματοδοτούμε την επίπεδη γραμμή του αγωγού μας. Η γωνία κλίσης είναι 15 °. Για τη σήμανση, είναι βολικό να χρησιμοποιήσετε ένα φθηνό γωνιακό τετράγωνο.
Σφίγγουμε τη ράβδο σε μια μέγγενη και την κόβουμε κατά μήκος μιας σημαδεμένης γραμμής με παζλ. Ο καμβάς για αυτό πρέπει να είναι επιλεγμένος καθολικός, με ένα μικρό δόντι, σχεδιασμένο για κοπή ξύλου και μετάλλου.
Το επίπεδο του αγωγού μετά την κοπή δεν είναι καθόλου ιδανικό. Την ευθυγραμμίζουμε με την μηχανή λείανσης έτσι ώστε οι πλευρικές επιφάνειες της ράβδου να παραμένουν κάθετες σε αυτήν.
Εάν αφήσουμε το πρότυπο μας σε αυτό το στάδιο, τότε το πιέζουμε στο τεμάχιο με σφιγκτήρα θα είναι προβληματικό. Το σφάλμα είναι το κεκλιμένο επίπεδο που σχηματίστηκε στο εξωτερικό της ράβδου μετά την κοπή. Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να το επεξεργαστείτε κάνοντας μια περιοχή για την πτέρνα του σφιγκτήρα. Η φέτα πρέπει να είναι ελαφρά κοίλη, έτσι ώστε η γραμμή του μπροστινού μέρους, που ορίζεται από τον σφιγκτήρα, να γίνει παράλληλη με το κατώτερο επίπεδο του προτύπου. Μετά το πριόνισμα σε ένα πριόνι ή ένα παζλ, ο αγωγός μπορεί να επεξεργαστεί ελαφρά με γυαλόχαρτο.
Απομένει να επαληθεύσετε την απόδοση του αγωγού, πιέζοντάς τον στο τεμάχιο εργασίας στην επιφάνεια εργασίας με σφιγκτήρα. Οι αυτοκινούμενες βίδες για τέτοιες αρθρώσεις χρησιμοποιούνται αποκλειστικά με επίπεδη κεφαλή, η οποία εμποδίζει τη ρωγμή του ξύλου όταν δύο μέρη είναι συναρμολογημένα. Για τη διάνοιξη οπών για αυτά, ένα τρυπάνι δύο στροφών είναι ιδανικό, με αρχική διάμετρο 4-5 mm και άκρη διαμέτρου 8 mm. Επίσης, για να περιστρέψετε τις βίδες χρειάζεστε ένα μεγάλο κομμάτι. Αυτό είναι όλο, καλή τύχη σε όλους!