Πώς να φτιάξετε ένα ξύλινο πλαστικό πάγκο χωρίς σχεδόν κόστος

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι οδηγεί τους ανθρώπους που σκάβουν τραπέζια και πάγκους στα νεκροταφεία και τα μετατρέπει σε θραύσματα. Αλλά τώρα δεν είναι γι 'αυτούς, αλλά για τις συνέπειες των ανήθικων και ειλικρινά ανόητων δραστηριοτήτων τους.
Αποφασίστηκε να γίνει ο επόμενος νέος πάγκος όσο το δυνατόν μη μεταλλικός. Η μέγιστη εργασία ήταν τέτοια ώστε το μόνο μεταλλικό τμήμα του τελικού προϊόντος ήταν τα καρφιά και οι βίδες.
Με την ευκαιρία, ο προϋπολογισμός συνεπαγόταν μόνο το κόστος των ίδιων αναλωσίμων και όλα τα υλικά βρέθηκαν στην αυλή και τα υπόστεγα. Τώρα, πρώτα πρώτα.

Προετοιμασία υλικών και εργαλείων

Για δουλειά δεν χρειάζονταν πολλά εργαλεία: ένα σφυρί, ένα μέτρο ταινιών, ένα επίπεδο, λαβίδες, πένσες, ένα πριόνι, ένας μύλος (μπορείτε να το περάσετε με μια μεταλλική λεπίδα), ένα κατσαβίδι και ένα τσεκούρι.
Τα υλικά βρέθηκαν κάπως από μόνα τους. Παλιά παράθυρα κομμάτια ήρθε για τα πόδια (το εντυπωσιακό πάχος και πυκνότητα του δέντρου είναι ακριβώς στην ώρα).
Πλαίσια με πάχος περίπου 20 mm πήγαν στο κάθισμα (που έγινε στην ΕΣΣΔ, όπως και το λεύκωμα, έτσι δεν υπάρχουν καθόλου ερωτήσεις σχετικά με την ποιότητα).
Θα ήταν δυνατό να αφήσουμε την επιφάνεια ξύλινη και βαφή, αλλά τα υπολείμματα πλαστικού που βρίσκονται γύρω από την αδράνεια κυριολεκτικά ακτινοβολούσαν την επιθυμία να είναι χρήσιμα.
Το αναμενόμενο ύψος των ποδιών έπρεπε να είναι 45 cm, οπότε τα υπόλοιπα 55 cm του δέντρου πήγαν για επεξεργασία με λάδι μηχανών απορριμμάτων.

Συγκρότημα καθίσματος

Δύο σανίδες συνολικά έδωσαν πλάτος 26 cm, που ήταν αρκετό για το κεφάλι. Παραμένει να κόβουμε ελαφρά το δέντρο και να συνδυάσουμε με επιτυχία τα δύο μέρη μαζί. Θεωρώντας ότι οι πίνακες δεν ήταν η πρώτη φρεσκάδα και προορίζονταν αρχικά για τραχιά δουλειά, έπρεπε να βάλω τη σύνδεση για να αποφύγω τις διαφορές ύψους.
Λίγα νεύρα, τέσσερα καρφιά και τελειώσατε.
Το πλαστικό προφίλ, που δημιούργησε ένα είδος ράγας για ένα κομμάτι πλαστικού, στερεώθηκε στις βίδες αυτοεπιπεδώματος, "σφάλματα" γύρω από την περίμετρο του καθίσματος. Μία από τις μικρότερες πλευρές θα πρέπει να καθοριστεί μετά την εγκατάσταση του πάγκου.
Αποδείχθηκε πολύ καλά. Χάρη στις προσεκτικές μετρήσεις και ακόμη και στην κοπή, το πλαστικό έπεσε τέλεια στη θέση του.
Το τελικό κάθισμα μοιάζει με αυτό.

Εγκατάσταση

Και πάλι, λόγω ενός μέτριου προϋπολογισμού και της απροθυμίας να πάει στο κατάστημα τσιμέντου, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός καταστήματος χωρίς περιττά έξοδα.
Ένα ζευγάρι κοιλώματα έσκαψε απροσδόκητα εύκολα και το πιο δύσκολο ήταν να ισοπεδώσουμε τα πόδια έτσι ώστε τελικά ο πάγκος να μην στρεβλωθεί. Η βραχιασμένη γη και το σπασμένο τούβλο έδωσαν ακριβώς το αποτέλεσμα που χρειαζόταν. Ακόμη και όταν μόνο το ήμισυ του λάκκου ήταν γεμάτο, το κατάστημα ήταν ήδη πολύ, πολύ σίγουρος. Όταν οι κάβες εγκαταλείφθηκαν τελείως, αποδείχθηκε με κάποιο τρόπο. Έμεινε μόνο για να καρφώσει το κάθισμα στα πόδια.
Ελέγξαμε τρεις μαζί: αντέδρασε συνολικά περίπου 200 κιλά. Τα πόδια θα ζωγραφιστούν λίγο αργότερα, αλλά για τώρα θα ήθελα να γράψω σε λευκό πλαστικό ότι δεν υπάρχει μέταλλο σε αυτό το κατάστημα και δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε να το βγάλετε από το έδαφος.