Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Οι φρέζες αυτού του τύπου χρησιμοποιούνται για μια μεγάλη ποικιλία υλικών: ξύλο, κεραμικά, πλαστικά, διάφορα σύνθετα υλικά και ακόμη και μέταλλο. Η κύρια διαφορά τους είναι ότι το τμήμα κοπής είναι μικρό και είναι σε θέση να επεξεργάζεται μόνο την ακραία ζώνη του τεμαχίου, πιο συγκεκριμένα το περίγραμμα του.
Αυτή η επεξεργασία προορίζεται αποκλειστικά για αυτόματη λειτουργία από ένα εργαλείο εργαλειομηχανών ή ηλεκτρικό εργαλείο, όπως τρυπάνι ή διάτρητο εργαλείο. Οι μπαλαρίνες είναι επωφελείς για το ότι εξοικονομούν ενέργεια και χρόνο στην κοπή ή την άλεση ενός ακριβούς κύκλου μεγάλων διαμέτρων. Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε πώς να φτιάξετε ένα τέτοιο εργαλείο φρεζαρίσματος από αυτοσχέδια υλικά. Ας αρχίσουμε λοιπόν!
Υλικά:
- Μεταλλική πλάκα 200x25x4-6 mm.
- Βίδες: M8 - 2 τεμάχια (+ 2 παξιμάδια και 4 ροδέλες). M10 - 1 τεμάχιο (+ 2 παξιμάδια και 1 ροδέλα).
Εργαλεία:
- Μηχανή διάτρησης ή σταθερής διάτρησης.
- Βουλγαρικά (γωνιακός μύλος) με δίσκους κοπής και λείανσης.
- Αρχείο;
- Σφιγκτήρες βιδών.
- Τρυπάνια για μέταλλο 9-10,5 mm.
- Core;
- Mise
- Ρυθμιζόμενα κλειδιά και κλειδιά.
- Χάρακας και δείκτης για σήμανση.
Βήμα-βήμα παραγωγή ενός μύλου μπαλαρίνας
Η βάση του κόφτη μας είναι μια μεταλλική πλάκα. Πρέπει να κοπεί σε μήκος 20 cm.
Σημειώστε το κέντρο της πλάκας, βιδώστε το και τρυπήστε με τρυπάνι 10,5 mm. Αυτό γίνεται καλύτερα σε σταθερό πριόνι.
Στη συνέχεια, σημειώστε τη μέση της ταινίας και κοντά στις άκρες της σημειώνουμε τα σημάδια διάτρησης. Για να μην σπάσει το τρυπάνι κατά τη λειτουργία, το διάστημα των σημείων πυρήνα πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από τη διάμετρο των μελλοντικών τρυπών.
Βάζουμε τρύπες στα σημάδια και στις δύο πλευρές της πλάκας, χωρίς να φτάνουμε στα άκρα και την κεντρική τρύπα κυριολεκτικά 1 cm.
Σφίγγοντας την πλάκα σε μέγγενη, ο δίσκος κοπής του μύλου συνδέει τις τρύπες σε δύο επιμήκεις αυλακώσεις. Τους τελειώνουμε με ένα επίπεδο ή τετράγωνο αρχείο ώστε οι μελλοντικοί κοπτήρες να περπατούν ελεύθερα σε αυτούς. Επίσης, αφαιρούμε τα ανάχωμα και τα φτερά.
Πιέστε την πλάκα με τους σφιγκτήρες στο τραπέζι ή σφίξτε το με μια βέργα. Με ένα δίσκο λείανσης, καθαρίζουμε τα επίπεδά του και εξομαλύνουμε τις αιχμηρές γωνίες και τις άκρες.
Εισάγουμε το μπουλόνι M10 στην κεντρική τρύπα και σφίξτε το με το παξιμάδι στην πίσω πλευρά. Τυλίγουμε το δεύτερο ασφαλιστικό παξιμάδι πάνω από το πρώτο και επίσης σφίξτε με ένα ρυθμιζόμενο ή ανοικτό κλειδί.
Κάνουμε εργαλεία κοπής από κοχλίες M8. Τα σφίγγουμε σε ένα μέγεθός με ένα καπέλο, κολλάμε μια μη προσβεβλημένη περιοχή με ταινία κάλυψης και με τον μύλο ενεργοποιούμε το σπειροειδές τμήμα του μπουλονιού. Στη συνέχεια γυρίζουμε το μπουλόνι και αλέθουμε το αντίθετο μέρος του μπουλονιού, αφήνοντας μια επίπεδη λαβή πάχους 4-5 mm. Οι άκρες των κοπίδων γίνονται με τη μορφή ενός μικρού μονόπλευρου άγκιστρου, που δείχνει στο τέλος.
Τοποθετήστε τους κοχλίες κοπής στις αυλακώσεις της πλάκας προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη ράβδο κοπής. Τα βάζουμε με ροδέλες και στις δύο πλευρές για να αυξήσουμε την περιοχή επαφής με την πλάκα. Το υπόλοιπο σπείρωμα στο πλάι των κοπτών σας επιτρέπει να σφίξετε το παξιμάδι και να στερεώσετε αυτά τα στοιχεία κοπής μαζί του.
Ένα χαρακτηριστικό αυτού του φρεζαρίσματος, η "μπαλαρίνα", είναι να εκθέσει και τους δύο κοπτήρες σε εξίσου απομακρυσμένη απόσταση από το κέντρο του. Για να το κάνετε αυτό, σημειώστε με ένα χάρακα μια διαβάθμιση διαστάσεων στην πλευρά της πλάκας. Τα σήματα εφαρμόζονται με ένα δείκτη έως και μισό εκατοστό.
Ο μηχανισμός τριβής δεν εμφανίζει τα διακριτικά σήματα. Έτσι θα παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και θα διακρίνονται εύκολα κατά τη διάρκεια της εργασίας.
Ρυθμίσαμε τους κοπτήρες στο μέγεθος του τεμαχίου εργασίας. Τώρα, κρατώντας το στο τσοκ τρυπάνι, μπορείτε να κόψετε με ακρίβεια και όσο το δυνατόν γρηγορότερα έναν κύκλο μεγάλης διαμέτρου, για παράδειγμα, από κόντρα πλακέ!
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
