ΠΏΣ ΝΑ ΚΆΝΕΤΕ ΈΝΑ WOBBLER

Send

Το τρελό είναι ένα από τα δημοφιλέστερα δελεαστικά για τους παίκτες που γυρίζουν, αλλά η τιμή των επώνυμων θέλγητρα με ένα καλό παιχνίδι που προσελκύει συχνά τα ψάρια. Είναι ιδιαίτερα προσβλητικό όταν ένα ακριβά λαχταριστό δόλωμα παραμένει στις παγίδες, που αφθονούν σχεδόν σε όλες τις δεξαμενές της τεράστιας χώρας μας. Ως εκ τούτου, το θέμα της δόμησης δόλωμα είναι τώρα πολύ σχετική, διότι εκτός από τα προφανή οικονομικά οφέλη, η συγκέντρωση δελεάσει με τα δικά σας χέρια παρέχει την ευκαιρία να κάνει ακριβώς το δόλωμα που χρειάζεστε.

Θα χρειαστεί

Υλικά και εργαλεία για την κατασκευή:

ξύλινη δοκό (ελάτη, σημύδα, φέτα και άλλα).
κοφτερό μαχαίρι?
ένα μολύβι?
μεγάλο και μικρό γυαλόχαρτο?
στέλεχος άρθρωσης (ανοξείδωτος);
ραφή ή παζλ?
ένα κομμάτι από πλεξιγκλάς ή ένα κατάλληλο πλαστικό (για την κατασκευή μιας λεπίδας).
επίπεδο αρχείο?
ταινία αλουμινίου?
πούλιες (για τα μάτια) (αυτά είναι στρογγυλά λαμπερά μικρά πράγματα με μια τρύπα στο κέντρο, μπορούν να βρεθούν σε παλιά φορέματα ή σε ένα κατάστημα υφασμάτων).
μόλυβδος ή κασσίτερος
εποξειδική ρητίνη.
χρώμα, βερνίκι.

DIY wobbler

Πρώτα θα πρέπει να βρείτε ένα κατάλληλο μπαρ ή να κόψετε το ξηρό κλαδί του δέντρου που έχετε επιλέξει ως υλικό για την κατάσταση του μπαρ. Alder, φιάλη και balsa είναι καλύτερα κατάλληλα για την κατασκευή wobblers, δεδομένου ότι είναι ελαφρύ και λειτουργούν καλά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σημύδα ή βελανιδιά, αλλά η δρυς είναι αρκετά βαρύ, και θα είναι δύσκολο για σας να φορτώσετε το τρεμόπτερο έτσι ώστε να παίζει περισσότερο ή λιγότερο ζωντανό. Τα κωνοφόρα είδη είναι καλύτερα να μην ληφθούν λόγω της ρητίνης τους.
Στη συνέχεια, πρέπει να σχεδιάσετε ή να εκτυπώσετε το σχήμα του wobbler που χρειάζεστε και να το μεταφέρετε στο δέντρο.

Μετά από αυτό, είναι απαραίτητο να κοιτάξετε το κομμάτι κατά μήκος του περιγράμματος με ένα παζλ, αφήνοντας μερικά χιλιοστά του επιτρεπόμενου επιπέδου, να το φέρετε στο επιθυμητό μέγεθος με ένα τραχύ σμάλτο και να τραβήξετε από το άκρο του τσαμπιού αυτό που φαίνεται από πάνω. Προσπαθήστε να το κάνετε συμμετρικά. Στη συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα μαχαίρι για να διαμορφώσετε τις πλευρές του μελλοντικού wobbler, να λυγίσει και πάλι τα πάντα με γυαλόχαρτο και γύρω από τις άκρες. Περπατήστε με μια λεπτή γυαλόχαρτο, φέρνοντας την τελευταία λάμψη. Ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να πάρετε κάτι πολύ σαν ψάρι.

Στη συνέχεια, πρέπει είτε να δημιουργήσετε τρύπες για τους βρόχους για τα δόντια, είτε για μια διαμήκη τομή για το πλαίσιο. Κατά την καθαρά προσωπική μου άποψη, το πλαίσιο έχει νόημα μόνο όταν αποφασίζετε να φτιάξετε ένα μικρό wobbler ή ένα τράφα ψαρέματος ψαριών, επειδή ένας βρόχος που κατασκευάζεται από σύρμα και τοποθετείται σε ένα εποξικό μπορεί μόνο να σκιστεί με ένα κομμάτι ξύλου και θα απαιτήσει Λοιπόν, πολλή προσπάθεια. Ως εκ τούτου, προτιμώ να μην ασχοληθώ με μια περικοπή, η οποία θα πρέπει να είναι σαφώς κατά μήκος του διαμήκους άξονα του δολώματος, η οποία είναι δύσκολη, χωρίς επακόλουθο τερματισμό αυτής της κοπής. Αντ 'αυτού, τρυπώ τρύπες με διάμετρο περίπου ενός χιλιοστού στη μύτη, την ουρά και την κοιλιά του δολώματος. Βιδώ αυτές τις βρόχους καλωδίων σε αυτές τις τρύπες:

Οι πριονισμένες κάτω από τη λεπίδα πρέπει να γίνονται με ένα χαλί για μέταλλο και να επεκτείνονται στο επιθυμητό μέγεθος χρησιμοποιώντας ένα αρχείο.

Η ίδια η λεπίδα μπορεί να κατασκευαστεί από οποιοδήποτε πλαστικό, αλλά δεν πρέπει να είναι πολύ εύθραυστη ή πολύ μαλακή. Το Plexiglass θα είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά δεν το έχει όλοι στη διάθεσή σας.

Στη διαδικασία κατασκευής των λεπίδων, το κύριο πράγμα δεν είναι να σπεύσουμε και να κάνουμε τα πάντα προσεκτικά, αφού το παιχνίδι του wobbler εξαρτάται από αυτό σε μεγάλο βαθμό. Η συμμετρία είναι πρώτα και κύρια εδώ. Είναι απαραίτητο να κόψετε προσεκτικά τη λεπίδα από πλαστικό και να επεξεργαστείτε προσεκτικά τις άκρες με ένα αρχείο πρώτα και μετά με γυαλόχαρτο. Σφραγίζουμε τους βρόχους και καλύπτουμε το τσουβάλι με ένα στρώμα εποξειδικού, έτσι ώστε να μην βρέχεται κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Εισάγουμε τη λεπίδα στην τομή και στερεώστε την με τη βοήθεια μικρών σφηνών από ξύλο. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια κολλητικής ταινίας, στερεώνουμε το φορτίο στην κοιλιά του δολώματος και, ρυθμίζοντας τη θέση των φορτωτών και της λεπίδας, επιτυγχάνουμε το βέλτιστο παιχνίδι. Μετά από αυτό, πρέπει να κόψετε τη λεπίδα χωρίς να αφαιρέσετε τις σφήνες. Στη συνέχεια, τρυπάζουμε τρύπες για φόρτωση:

Και κόλλησε αυτά τα βάρη με εποξικό:

Από τεχνική άποψη, το δέλεαρ μας είναι ήδη έτοιμο, παραμένει μόνο να καλύπτεται με φύλλο και μπογιά.
Το τύλιγμα γίνεται καλύτερα με ταινία αλουμινίου, η οποία πωλείται σε καταστήματα κατασκευών για τη συγκόλληση γυψοσανίδας, αν η μνήμη μου εξυπηρετεί σωστά. Η σκωτσέζικη κασέτα είναι ένα πολύ βολικό πράγμα, αλλά δεν ήταν κοντά. Ως εκ τούτου, έπρεπε να χρησιμοποιήσω συνηθισμένο φύλλο. Κύκλουμε το τρεμόπαιγμα.
Κόψτε δύο κενά φύλλα.

Στη συνέχεια, εφαρμόστε την υφή των νιφάδων στο φύλλο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επιτευχθεί αυτό: από ένα αρχείο σε ένα τούλι. Τα πάντα περιορίζονται μόνο από τη φαντασία σας.

Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα καρφί με διάμετρο 7 χιλιοστών. Πρέπει να στρέψει με δύναμη το φύλλο σταυρωτά. Εάν κάνατε τα πάντα σωστά, τότε θα πρέπει να παραμείνουν τα ίχνη που μοιάζουν με αλουμινόχαρτα στο φύλλο.

Στη συνέχεια, κολλήστε το αλουμινόχαρτο στο wobbler, προσπαθώντας να κάνετε όσο το δυνατόν λιγότερες αναδιπλώσεις (δεν θα λειτουργήσει καθόλου χωρίς αυτές). Μπορείτε να σχεδιάσετε βράγχια και μια πλευρική γραμμή με ένα μαχαίρι.

Στη συνέχεια αρχίζει το πεδίο δημιουργικότητας. Όλα μπορεί να είναι κατάλληλα για τη ζωγραφική ενός τσακίτη: από ακρυλικά χρώματα έως σμάλτα αυτοκινήτων και στυλό τύπου στυλό. Μπορείτε να επαναλάβετε το χρώμα υπογραφής, ή μπορείτε να βρείτε κάτι δικό σας. Ζωγράφισα την πλάτη με μαύρο χρώμα και κολλημένο φύλλο στην κοιλιά. Αποδείχθηκε χρωματισμός για ζοφερή.

Παραμένει μόνο για να κολλήσετε τα μάτια και να τοποθετήσετε μια σταγόνα εποξειδικών σε αυτά για να έχουν ένα 3D αποτέλεσμα. Λοιπόν, αυτό είναι. Καλύπτουμε το τρεμόπαιγμα με διάφορα στρώματα βερνικιού ή εποξειδικού, κρεμάστε τα άγκιστρα και πηγαίνετε για ψάρεμα!