Πώς να διανείμετε την κόλλα πλακιδίων κατά την τοποθέτηση κεραμιδιών

Τα κεραμίδια και η πέτρα είναι πολύ ανθεκτικά υλικά, γι 'αυτό πρέπει να εξυπηρετούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να απαιτούν ενδιάμεσες επισκευές. Εάν το κεραμίδι πέσει ή, επιπλέον, σπάσει κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, τότε η αιτία πιθανότατα οφείλεται σε προβλήματα με το κονίαμα τοιχοποιίας ή σφάλματα στην τοποθέτησή του.
Για την τοποθέτηση πλακιδίων υψηλής ποιότητας, η μέθοδος εφαρμογής κόλλας πλακιδίων (τοιχοποιία) είναι πολύ σημαντική. Όπως γνωρίζετε, το κεραμίδι πορσελάνης δεν φοβάται τις πιο δύσκολες συνθήκες λειτουργίας. Εάν, με όλους τους κανόνες, τοποθετηθεί στη βάση, τότε απαιτείται μεγάλη δύναμη κρούσης έτσι ώστε το κεραμίδι να χάσει την πρόσφυση με το κονίαμα τοιχοποιίας ή μια σταθερή βάση.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη σωστή τεχνική εφαρμογής κόλλας χρησιμοποιώντας μια μυτερή σπάτουλα. Αλλά δεδομένου ότι το κεραμίδι, μαζί με τη σκληρότητα, είναι εύθραυστη, όπως το γυαλί, οι θέσεις κάτω από το κεραμίδι που δεν γεμίζουν με κονίαμα τοιχοποιίας γίνονται δυνητικά αδύναμες. Αν συμβεί κάτι τέτοιο με πορσελάνη από κεραμοσκεπή, τότε ένα όχι πολύ ισχυρό χτύπημα, δοσομετρημένο φορτίο και άλλες μη θανατηφόρες αιτίες μπορεί να προκαλέσει αποφλοίωση ή βλάβη.
Επίσης, τα κεραμίδια δεν πρέπει να τοποθετούνται χωρίς κενό, αν και αυτό απλοποιεί τη δουλειά δημιουργίας επικάλυψης κεραμιδιών. Στην περίπτωση αυτή, οι πιο ασήμαντες συνθήκες, για παράδειγμα, μια αύξηση ή μείωση της θερμοκρασίας, μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στα κεραμίδια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απαιτούνται επίσης πρότυπα ANSI (American National Standards Institute) που συνιστώνται από την NTCA (National Association Contractors Contractors Association).
Σε πολλές περιπτώσεις, κατά την τοποθέτηση κεραμιδιών, ιδιαίτερα μεγάλων, παραβιάζεται η τεχνολογία της εργασίας, η οποία προκαλεί βλάβες και δαπανηρές επισκευές. Η βιασύνη στην εργασία οδηγεί στο ίδιο, καθώς ταυτόχρονα υποφέρει η ποιότητα της απόδοσης.
Ένα από τα σοβαρά μειονεκτήματα κατά την τοποθέτηση πλακιδίων είναι η παγίδευση αέρα μεταξύ των πλακιδίων και της κόλλας. Οι χώροι όπου σχηματίζονται οι θύλακες αέρα αποδυναμώνουν, δεδομένου ότι δεν παραμένουν κολλημένοι στη βάση.
Ένα τέτοιο ελάττωμα παρατηρείται συχνά όταν το κονίαμα τοιχοποιίας διανέμεται με μια οδοντωτή σπάτουλα σε ζιγκ-ζαγκ, κυκλικές και άλλες περίπλοκες κινήσεις.
Τα κεραμίδια πάνω από τα κενά ραγίζουν με το χρόνο και η σύνθεση συγκολλητικού διαλύεται επίσης υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας, τι μπορούμε να πούμε για ένα φορτίο σημείου ή ένα ισχυρό χτύπημα.
Ακόμη και αν δεν υπάρχουν φορτία κλονισμού και δυνάμεις εντοπισμού, τα πλακίδια που παραβιάζουν την κατανομή του κονιάματος τοιχοποιίας μπορεί να αποτύχουν ακόμη και λόγω μικρών επιπτώσεων όπως: ανωμαλία της βάσης, παρουσία συρρίκνωσης και ερπυσμού, διαστολή του υλικού όταν θερμαίνεται, εναλλασσόμενη κατάψυξη και απόψυξη και κ.λπ.
Ένα κεραμίδι θεωρείται ότι συνδέεται με ασφάλεια όταν γίνεται σε ολόκληρη την περιοχή του, συμπεριλαμβανομένης της περίμετρος. Για ποια δύναμη μπορούμε να μιλάμε αν είναι κολλημένο μισό ή λιγότερο. Σύμφωνα με το εγχειρίδιο ANSI και TCNA, τα εσωτερικά πλακάκια πρέπει να κολληθούν σε τουλάχιστον 80% της περιοχής τους και 95% σε εξωτερικούς χώρους ή σε ένα υγρό δωμάτιο. Αυτός ο δείκτης για πλακάκια φυσικής πέτρας πρέπει να είναι τουλάχιστον 95%, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι συχνά ανάμεσα σε μεγάλα πλακάκια υπάρχουν δείγματα με προεξέχον κέντρο και λοξότμητα άκρα. Για να αποκρύψετε αυτά τα ελαττώματα, πρέπει να αυξήσετε την ποσότητα κόλλας που χρησιμοποιήσατε. Αν συνεχίσετε να το εφαρμόζετε με κυκλικές κινήσεις της σπάτουλας, τότε η πιθανότητα τσίμπησης του αέρα μέσα στο διάλυμα αυξάνεται ακόμη περισσότερο.
Είναι πολύ σημαντικό για την υψηλής ποιότητας τοποθέτηση πλακιδίων μεγάλου μεγέθους ότι η οριζόντια επίπεδη επιφάνεια της βάσης είναι ιδανική. Σύμφωνα με τις συστάσεις του TCNA και του ANSI, το επίπεδο σφάλματος του δαπέδου πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 6,5 mm και 3 μέτρα. Εάν τουλάχιστον μία πλευρά του πλακιδίου είναι 38 cm, τότε οι συνθήκες για την επιπεδότητα της βάσης είναι ακόμα πιο αυστηρές - 3,2 mm έως 254 mm και ακόμη και όχι περισσότερο από 1,6 mm έως 610 mm.
Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες, για την επιτυχή τοποθέτηση του κεραμιδιού, το κονίαμα τοιχοποιίας πρέπει να εφαρμοστεί από τις γραμμικές κινήσεις του οδοντωτού σπάτουλα. Ως αποτέλεσμα, σχηματίζονται ευθείες ράχες και κοιλότητες στην επιφάνεια του κονιάματος, οι οποίες μπορούν εύκολα να συνθλιβούν κατά την τοποθέτηση κεραμιδιών και ο αέρας σχεδόν απομακρύνεται από αυτούς.
Μια τέτοια απλή κατανομή της συγκολλητικής σύνθεσης βοηθά στην απομάκρυνση του αέρα από αυτήν και την πληρέστερη επαφή με το πλακίδιο και τη βάση και επομένως μια ισχυρότερη σύνδεση όλων των στοιχείων του καλύμματος δαπέδου.
Πρώτον, το κονίαμα τοιχοποιίας εφαρμόζεται και απλώνεται στη βάση χρησιμοποιώντας την επίπεδη πλευρά της σπάτουλας. Στη συνέχεια, μια επιπλέον ποσότητα διαλύματος εφαρμόζεται στην κορυφή και εξισορροπείται στη βάση με ευθείες μονοκατευθυντικές γραμμές, οι οποίες, μεταξύ άλλων, συμβάλλουν στην καλύτερη κατανομή της συγκολλητικής σύνθεσης.
Αν το κεραμίδι είναι ορθογώνιο, τότε οι γραμμές που έχουν σχεδιαστεί με μια σπάτουλα πρέπει να είναι κάθετες στη μεγάλη πλευρά του κεραμιδιού. Αυτό διευκολύνει τον αέρα να ξεφύγει από κάτω από το κεραμίδι κατά την τοποθέτησή του.
Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε ο αέρας να μην παραμείνει στις κοιλότητες του κονιάματος και μεταξύ των πλακιδίων. Όσο μεγαλύτερο είναι το κεραμίδι, τόσο πιο βαθιά θα είναι τα δόντια στη σπάτουλα.
Πριν από την τοποθέτηση οποιουδήποτε πλακιδίου, συμπεριλαμβανομένου του μεγάλου μεγέθους, του γυαλιού ή της φυσικής πέτρας, τοποθετείται μια μικρή ποσότητα κονιάματος στην πίσω πλευρά του με μια σπάτουλα και ισιώνει σε ολόκληρη την επιφάνεια με ομοιόμορφο στρώμα με την επίπεδη πλευρά της σπάτουλας.
Τώρα είναι απαραίτητο να γυρίσετε το κεραμίδι που έχει προετοιμαστεί, να το γυρίσετε και να τοποθετήσετε προσεκτικά ολόκληρη την επιφάνεια στο προετοιμασμένο στρώμα τοιχοποιίας και να το μετακινήσετε αρκετές φορές σε μία ή την άλλη κατεύθυνση με πλάτος 3,2 έως 6,4 mm κάθετα στις κορυφογραμμές του συγκολλητικού διαλύματος που βρίσκεται στη βάση. Επιπλέον, δεν συνιστάται κατηγορηματικά να το μετακινήσετε προς την αντίθετη κατεύθυνση και να μην στρίψετε το κεραμίδι.
Το πρώτο κολλημένο, και στη συνέχεια περιοδικά, είναι απαραίτητο να αποκόψετε το πλακίδιο και να ελέγξετε την κατανομή του διαλύματος από την πίσω πλευρά του. Είναι φυσιολογικό όταν η λύση μοιάζει με δέρμα shagreen πάνω σε αυτό. Στο κονίαμα τοιχοποιίας στον τόπο διαχωρισμού των πλακιδίων δεν πρέπει να υπάρχουν ράχες που να αφήνονται από τη σπάτουλα. Αυτή η εικόνα υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει αέρας κάτω από το κεραμίδι και η κόλλα κατανέμεται σε ολόκληρη την επιφάνεια σε ένα ομοιόμορφο στρώμα.
Αν συμμορφώνεστε σωστά και πλήρως με όλες τις συστάσεις του NTCA που αναφέρονται παραπάνω, τότε το κεραμίδι θα βρίσκεται στην βάση ομοιόμορφα και πολύ σταθερά. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερη είναι η σπάτουλα που χρησιμοποιείτε, τόσο μεγαλύτερη θα πρέπει να είναι η κίνηση του κεραμιδιού κατά την τοποθέτηση.