Κάνοντας μια βιδωτή πρίζα χρησιμοποιώντας μια μηχανή γεώτρησης

Για την αντοχή και τη μεγάλη διάρκεια ζωής των προϊόντων ξύλου, όπως καρέκλες, τραπέζια, ερμάρια, ράφια και άλλα, χρησιμοποιούνται αιχμές ως συνδετήρες που συνδέουν με ασφάλεια τις ράβδους μεταξύ τους μέσα από ανοίγματα που ονομάζονται φωλιές. Η δημιουργία φωλιών για αιχμές σε ξύλινα προϊόντα απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και γνώση των κανόνων για την εργασία με ξύλο. Τυπικά, το εργαλείο είναι ένα καλέμι. Αλλά θα εξετάσουμε ένα απλούστερο και πιο προσιτό τρόπο για να κόψετε τη φωλιά χρησιμοποιώντας μια μηχανή γεώτρησης.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι:

• Γραμμές με το απαιτούμενο πάχος. Στην περίπτωσή μου, αυτό είναι ένα μήκος 50 mm περίπου 30 cm.
• Ένα μπαρ με μια ήδη προετοιμασμένη ακίδα. Σε αυτό θα προετοιμάσουμε μια τρύπα.
• Μονάδα γεωτρήσεως κάθετου τύπου.
• Χάρακας και στυλό για μέτρηση
• Μαχαίρι ή ακόνισμα για να απομακρυνθεί το ξύλο.

Μετάβαση στην εργασία

Πριν προχωρήσουμε στη διάτρηση, μετράμε την απαραίτητη απόσταση και περίπου το βάθος της φωλιάς.
Για να γίνει αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε την ήδη προετοιμασμένη ακίδα, την οποία εφαρμόζουμε στη ράβδο και θα επισημάνουμε τις άκρες, το πλάτος και το βάθος του προϊόντος.
Ανάλογα με το πλάτος της ακίδας, βάζουμε σε ένα τρυπάνι της επιθυμητής διαμέτρου 8/10/12 mm στο μηχάνημα, όχι λιγότερο. Αρχίζουμε να γεφυρώνουμε από τα όρια, αφήνοντας μικρά άλματα μεταξύ των τρυπών.
Είναι αδύνατο να γυρίσεις τα πάντα αμέσως. Στην αρχή, πάμε βαθύτερα κατά 1-2 cm, αφού κάναμε τις τρύπες εισάγουμε ένα τρυπάνι μερικά εκατοστά βαθύτερα, καταγράφοντας τους jumper.
Κάνουμε αυτά τα βήματα στο επιθυμητό μέγεθος και για να επιτύχουμε το σημαδεμένο βάθος. Ελέγξτε εάν η ακίδα ταιριάζει στην υποδοχή. Εάν η φωλιά είναι πολύ μεγάλη, τότε η στερέωση της ακίδας θα αποτύχει.
Στην περίπτωσή μας, η τρύπα πρέπει να ολοκληρωθεί χρησιμοποιώντας ένα ξύστρα ή ένα ειδικό εργαλείο για την κοπή ξύλινων σμίλων. Αφαιρούμε τις γωνίες και τις προεξοχές και επανατοποθετούμε την ακίδα. Αυτή τη φορά η οπή αποδείχθηκε ότι είναι το σωστό μέγεθος και οι ράβδοι είναι συνδεδεμένες κάθετα μεταξύ τους.

Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου:

• Μπορείτε να πάρετε ένα δέντρο οποιασδήποτε φυλής και δύναμης: πεύκα, σημύδα, βελανιδιά, κλπ.
• Χάρη στην κάθετη διάταξη, το βάθος και η γωνία της υποδοχής μπορούν να ρυθμιστούν χωρίς προβλήματα.
• Μπορείτε να εργαστείτε με μικρούς και μεγάλους τύπους προϊόντων ξύλου.

Η μόνη ενόχληση της μεθόδου είναι η δυσκολία να ακολουθηθούν τα όρια της μελλοντικής φωλιάς. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να σημειώσετε με ένα μολύβι ένα τμήμα μικρότερο από αυτό που απαιτείται στο τέλος.