Πώς να αποκαταστήσετε έναν χαλαρό άξονα κάτω από ένα έδρανο

Ένα στρεφόμενο ρουλεμάν μπορεί να περιστραφεί πάνω στον άξονα, διαγράφοντάς το σταδιακά κατά ένα κλάσμα ενός χιλιοστού. Εάν δεν το αλλάξετε αμέσως, τότε στο μέλλον, το νέο ρουλεμάν δεν θα αυξηθεί, έτσι θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ένας διαρρηγμένος άξονας. Συνήθως αυτό γίνεται με ηλεκτρική συγκόλληση και στη συνέχεια το τμήμα υποβάλλεται σε επεξεργασία σε τόρνο. Στην περίπτωση που αυτή η μέθοδος είναι απαράδεκτη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο ηλεκτρικού μικροσκοπικού σπινθήρα.

Υλικά και εργαλεία:

• χαρτί άμμου?
• ένα κομμάτι ηλεκτροδίου d3 mm χωρίς επικάλυψη.
• τρυπάνι?
• τροφοδοτικό 10-15V, 5-10Α;
• συγκρατητήρα κυλινδρικών αρθρώσεων.

Ως πηγή ισχύος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας μετασχηματιστής, ένας φορτιστής για μια μπαταρία αυτοκινήτου ή ένας μετατροπέας συγκόλλησης στις ελάχιστες ρυθμίσεις. Η χρήση του τελευταίου είναι λιγότερο επιθυμητή, δεδομένου ότι συχνά η δύναμή του, ακόμη και στις πιο αδύναμες ρυθμίσεις, θα είναι πάρα πολύ.

Σύντηξη άξονα

Μετά την αποσυναρμολόγηση του ρουλεμάν, είναι απαραίτητο να αλέσετε τον άξονα στο σημείο επέκτασης.
Στη συνέχεια, η διάμετρος μετράται για να προσδιοριστεί το απαιτούμενο ύψος συγκόλλησης μετάλλων.
Ένα μικρό μήκος του ηλεκτροδίου συγκόλλησης.
Αφαιρούμε την επικάλυψη, ισιώνουμε και αλέθουμε με λάμψη.
Σφίγγουμε το τσοκ σε ηλεκτρικό τρυπάνι ή κατσαβίδι.
Ένα καλώδιο από την πηγή τροφοδοσίας συνδέεται με αυτό στο πλάι. Η πολικότητα δεν έχει σημασία. Μπορεί να στερεωθεί με ένα κλιπ κροκοδείλου ή απλά να τραυματιστεί. Το δεύτερο σύρμα από την πηγή ενέργειας είναι στερεωμένο στον άξονα. Θα πρέπει να στερεωθεί σε ένα ασήμαντο μέρος, το οποίο μπορεί να ελαττωθεί ελαφρώς με τη συγκόλληση.
Η τάση τροφοδοτείται στην πηγή τροφοδοσίας, μετά την οποία αρχίζει το τρυπάνι. Ένα περιστρεφόμενο ηλεκτρόδιο με ένα σταθερό σύρμα εφαρμόζεται στον άξονα στο σημείο επέκτασης. Το αποτέλεσμα είναι μια διαδικασία microwelding. Μέταλλο από το ηλεκτρόδιο αποστέλλεται στον άξονα. Αυτό συμβαίνει πολύ αργά και σε ένα λεπτό στρώμα. Περνώντας το ηλεκτρόδιο κατά μήκος του άξονα χωρίς κενά σε ένα στρώμα, μπορείτε να επιβάλλετε πάχος περίπου 0,05-0,1 mm.
Μετά τη συγκόλληση, κάθε στρώση πρέπει να λειανθεί με γυαλόχαρτο για να αφαιρεθεί η σκωρία. Τα στρώματα υπερτίθενται μέχρι ο άξονας να έχει αποκτήσει το απαιτούμενο πάχος. Έτσι, ακόμη και με μικρή φθορά 1 mm, θα πρέπει να εφαρμοστούν τουλάχιστον 10 στρώματα.
Έχοντας αποκαταστήσει το απαιτούμενο πάχος και ξαναγεμίσουμε τον άξονα με ένα σκουριασμένο ύφασμα, εφαρμόζεται ένα συγκρατητήρα κυλινδρικών αρμών.
Ένα ρουλεμάν τοποθετείται στην κορυφή.
Μια διάταξη συγκράτησης υγρών θα γεμίσει όλους τους πόρους στο μέταλλο συγκόλλησης και το κενό μεταξύ του άξονα και του εδράνου. Μετά τη στερεοποίηση, θα προσφέρει πολύ καλή πρόσθετη στερέωση. Χάρη σε αυτό, το κλουβί του νέου ρουλεμάν δεν θα περιστρέφεται πλέον, αλλά θα γίνει ακριβώς χωρίς παιχνίδι.