Τα παραδοσιακά ιαπωνικά τραπέζια από ξύλο είναι γνωστά για τον μινιμαλισμό και την ευελιξία τους: εκτελούν ταυτόχρονα δύο κύριες λειτουργίες: διακοσμητικά (για διακόσμηση του εσωτερικού) και τραπεζαρία. Χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό τους είναι ένα χαμηλό ξύλινο πλαίσιο που καλύπτεται με ένα μεγάλο πάγκο.
Τα κύρια στάδια της εργασίας
Ένα στέρεο κομμάτι κορμό δέντρου με διάμετρο περίπου 1,5 μέτρων χρησιμοποιείται ως επιτραπέζια βάση. Δεν είναι δυνατή η επεξεργασία σε μηχανές, επομένως, μόνο με το χέρι με τη βοήθεια ηλεκτρικού εργαλείου. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να οριοθετήσετε την επιφάνεια - γι' αυτό είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα ηλεκτρικό πλάνισμα.
Στη συνέχεια, η επιφάνεια πρέπει να λειανθεί: πρώτα με ένα μύλο με ακροφύσιο για λείανση, και στη συνέχεια με ένα μηχάνημα λείανσης. Οι άκρες των countertops επεξεργάζονται με το χέρι άλεσης. Μετά από αυτό, η επιφάνεια του ξύλου μαζί με το φλοιό πρέπει να εμποτιστεί με ορυκτέλαιο.
Κατασκευή πλαισίων
Πρώτα απ 'όλα, τα πόδια του τραπεζιού γίνονται - γι' αυτό, προετοιμάζονται τέσσερις ράβδοι του απαιτούμενου μήκους, οι οποίες πρέπει να δώσουν ένα στρογγυλό σχήμα με επεξεργασία σε ένα τόρνο. Στη συνέχεια, στο άνω μέρος των ποδιών, παλινδρομώντας ελαφρώς από την άκρη, είναι απαραίτητο να κόψετε μια διαμήκη αύλακα. Στο επόμενο στάδιο, γίνονται δύο ράβδοι με ακίδα.
Τα άκρα των σανίδων γίνονται ημικυκλικά - για πιο άνετη προσαρμογή στα πόδια. Στη συνέχεια οι τσάρροι εισάγονται στα πόδια του τραπεζιού και συνδέονται μεταξύ τους εγκάρσια. Ένας πάγκος τοποθετείται στο προετοιμασμένο ξύλινο πλαίσιο. Οι βάσεις δεν χρησιμοποιούνται σε αυτή την περίπτωση. Η επιφάνεια των ποδιών καλύπτεται επίσης με ορυκτέλαιο.
